Βασίλης Παπακωνσταντίνου: Κι εγώ σου λέω Στέλλα, στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς..
Κι εγώ σου λέω Στέλλα, στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς.
Είναι μεγάλη η μέρα, αδέσποτη σαν σφαίρα και θα χαθείς..
Στον δίσκο “Φοβάμαι” που κυκλοφόρησε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το μακρινό 1982 ακούσαμε για πρώτη φορά ένα υπέροχο τραγούδι. Ένα τραγούδι από εκείνα που έχουμε ταυτίσει με την χαρακτηριστική φωνή του Βασίλη, τη Στέλλα.
Αν και όλοι λίγο πολύ έχουμε σιγοψιθυρίσει τους στίχους του, λίγοι γνωρίζουν ότι την μουσική έχει γράψει ο Γιάννης Ζουγανέλης και τους στίχους ο δημοσιογράφος Γιώργος Οικονομέας που είχε εξαιρετικές σχέσεις με τον τραγουδιστή.
Δεν είναι το μοναδικό τραγούδι που έγραψε ο Γιώργος Οικονομέας για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Υπογράφει ακόμα εννέα τραγούδια αλλά η Στέλλα είναι αυτό που ξεχωρίζει.
“Τότε ερωτευόμασταν πολύ εύκολα και γράφαμε τραγούδια” έχει πει χαριτολογώντας ο δημοσιογράφος σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Το “Στέλλα” είναι ένα ιδιότυπο ερωτικό τραγούδι, αφού συνδυάζει την τρυφερότητα του ερωτικού τραγουδιού με την κοινωνική κριτική για τις συνθήκες της ζωής μας σήμερα. Και μέσα στην αντίθεση των στίχων “Γεμίσαν οι πλατείες με πολυκατοικίες και σίδερα – Και γω σου λέω Στέλλα, στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς” η γλυκύτητα και τρυφερότητα της πρόσκλησης φαντάζει ακόμα μεγαλύτερη.
Δίσκος: Φοβάμαι 1982
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Στίχοι: Γιώργος Οικονομέας
Δισκογραφική εταιρία: Minos
Γεμίσαν οι πλατείες, με πολυκατοικίες και σίδερα
και κάθε που βραδιάζει, η πολιτεία μοιάζει με σινεμά.
Κι εγώ σου λέω Στέλλα, στην αγκαλιά μου έλα, να κοιμηθείς.
Είναι μεγάλη η μέρα, αδέσποτη σα σφαίρα και θα χαθείς.
Σε κάθε της γωνία, δράμα και κωμωδία και κλάματα,
στους δρόμους ζευγαράκια, έρωτες, τσαλιμάκια και βάσανα.
Κι εγώ σου λέω Στέλλα, στην αγκαλιά μου έλα, να κοιμηθείς.
Είναι μεγάλη η μέρα, αδέσποτη σα σφαίρα και θα χαθείς.
Φώτα, μικρά-μεγάλα, έργα πoρνό και μπάλα για τους φτωχούς,
στους τοίχους διαφημίσεις, παντού και πάντα λύσεις για τυχερούς.
Κι εγώ σου λέω Στέλλα, στην αγκαλιά μου έλα, να κοιμηθείς.
Είναι μεγάλη η μέρα, αδέσποτη σα σφαίρα και θα χαθείς.