Ο αρχαιότερος δρόμος της Ευρώπης βρίσκεται στην Ελλάδα και χρησιμοποιείται εδώ και 2.500 χρόνια

Είναι ο πιο ιστορικός και ο αρχαιότερος δρόμος της Αθήνας και όχι μόνο. Ο δρόμος της οδού Τριπόδων στη Πλάκα, σήμερα μπορεί να μην φτάνει σε πλάτος τα 6 μέτρα όπως ήταν στην αρχαιότητα αλλά παραμένει εξίσου σημαντικός.

Τον διασχίζουν χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο και βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας, όμως δεν είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν ότι περπατούν πάνω στην παλαιότερη οδό που βρίσκεται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Είναι μάλιστα γραμμένος στα βιβλίο με τα Ελληνικά ρεκόρ Γκίνες ως ο μακροβιότερος δρόμος της Αθήνας που έχει διατηρήσει την ίδια ονομασία για 25 σχεδόν αιώνες

Κάποτε ήταν ο αρχαιότερος δρόμος της Αθήνας ήταν δρόμος του Θεάτρου και των Καλών Τεχνών.

Ξεκινώντας από το αρχαίο Θέατρο του Διονύσου, η Οδός Τριπόδων διέσχιζε τη νότια πλευρά της Ακρόπολης και συνέχιζε μέχρι την αρχαία Αγορά. Ο πιο σύντομος δρόμος για να φτάσεις εκεί.

Η οδός Τριπόδων έλαβε το όνομά της από τα χάλκινα τρίποδα, τα οποία τοποθετούνταν κατά μήκος της ως αφιερώματα στους θεούς, κυρίως στον Διόνυσο. Οι τρίποδες ήταν βραβεία που δίνονταν στους χορηγούς των νικηφόρων θεατρικών παραστάσεων στα Διονύσια, ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά και πολιτιστικά φεστιβάλ της Αθήνας.

«Έστι δε οδός από του πρυτανείου καλουμένη Τρίποδες∙ αφ’ ου καλούσι το χωρίον, ναοί όσον ες τούτο μεγάλοι και σφισιν εφεστήκασι τρίποδες, χαλκοί», αναφέρει ο Παυσανίας στο «Ελλάδος Περιήγησις»…

Οι δραματικοί αγώνες, που περιλάμβαναν τραγωδίες και κωμωδίες, συγκέντρωναν τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς της εποχής, όπως ο Σοφοκλής, ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης. Η νίκη σε αυτούς τους αγώνες ήταν ένα σπουδαίο κατόρθωμα και τοποθετούσε τους χορηγούς στο πάνθεον των πολιτιστικών ευεργετών της πόλης.

Ένα από τα πιο διάσημα μνημεία είναι το Μνημείο του Λυσικράτη ή και Φανάρι του Διογένη, ένας κίονας κορινθιακού ρυθμού που χτίστηκε το 334 π.Χ. από τον χορηγό Λυσικράτη για να φιλοξενήσει τον τρίποδά του.

Η σύγχρονη οδός Τριπόδων στην Πλάκα παραμένει ένα από τα πιο γραφικά και ιστορικά σημεία της Αθήνας. Παρά την αστικοποίηση, η γοητεία της αρχαίας διαδρομής είναι εμφανής, ενώ το Μνημείο του Λυσικράτη στέκει ως σύμβολο της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής. Η σημερινή οδός, με τα παραδοσιακά νεοκλασικά κτίρια και τα στενά δρομάκια, προσφέρει ένα παράθυρο στο παρελθόν, ανακαλώντας εικόνες από την ακμή της αρχαίας Αθήνας.

Δείτε το βίντεο της ΕΡΤ

Οικία Κοκοβίκου: Το διάσημο κινηματογραφικό σπίτι του Αντωνάκη και της Ελενίτσας

Οδός Τριπόδων 32 , Αθήνα – Πλάκα

Είναι ένα από τα πιο διάσημα σπίτια του ελληνικού κινηματογράφου, η «οικία Κοκοβίκου», όπου το 1965 γυρίστηκε το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα». Το σπίτι που φαίνεται στην ταινία, υπάρχει ακόμα στην οδό Τριπόδων 32 και Ραγκαβά, στην περιοχή της Πλάκας.

Χρονολογείται από το 1800 και στέγαζε τη στρατιωτική διοίκηση των Τούρκων. Στο οικόπεδο του κτιρίου οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τη βάση ενός χορηγικού μνημείου, σε σχήμα τριπύλου. Βρέθηκαν ακόμα αρχαίες βεσπιανές τουαλέτες, πράγμα που αποδεικνύει ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για δημόσια ουρητήρια.

Πρόκειται για ένα τριώροφο 266 τετραγωνικών μέτρων που διαθέτει υπόγειο και δύο ορόφους σε ένα οικόπεδο συνολικής έκτασης 411,37 τ.μ. και ανήκει στα προνεοκλασικά οικήματα της Αθήνας με κεραμοσκεπή, όπου η κοινόχρηστη αυλή έπαιζε καθοριστικό ρόλο, με δωμάτια-διαμερίσματα, πολλά παράθυρα και εξωτερική χτιστή σκάλα.

Θεωρείται ένα από τα πιο παλιά αθηναϊκά σπίτια και συγκαταλέγεται στα ελάχιστα δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής από την τελευταία περίοδο της τουρκικής κατοχής.

Το 1965 ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Γιώργος Τζαβέλλας το επέλεξε για να φιλοξενήσει τα γυρίσματα της ταινίας του «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», η οποία μάλιστα προβλήθηκε και στο εξωτερικό κερδίζοντας βραβείο σε φεστιβάλ του Σικάγο.

Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι Μάρω Κοντού και Γιώργος Κωνσταντίνου παντρεύεται και μετακομίζει στο σπίτι της οδού Τριπόδων που γίνεται το φόντο για μερικές από τις πιο εμβληματικές σκηνές της ταινίας, όπως η ατάκα του Κωνσταντίνου “παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω…”.

Το 1995 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο Πολιτισμού.

Δείτε το βίντεο