Που βρίσκεται ο μοναδικός ναός του Αγίου Νείλου στην Ελλάδα που έγινε τραγούδι από τον Μπαγιαντέρα

Ο ναός του Αγίου Νείλου του Μυροβλύτη στον Πειραιά είναι ένα από τα πιο σημαντικά θρησκευτικά μνημεία της περιοχής, με πλούσια ιστορία και πνευματική αξία για τους κατοίκους της πόλης.

Ο ναός είναι μέρος της συνοικίας της Καλλίπολης και βρίσκεται στα όρια της Καλλίπολης με την συνοικία των Υδραίικων. Σε αυτήν την περιοχή, μεταξύ των οδών Γεωργίου Θεοτόκη, Ηροδότου, Αντωνίου Θεοχάρη και Σπυρίδωνος Τρικούπη, στέκεται επιβλητικός και μοναδικός σε ολόκληρη την Ελλάδα αφιερωμένος στον Άγιο Όσιο Νείλο τον Μυροβλήτη.

Χτίστηκε το 1928 με πρωτοβουλία της Ελένης Μαμάη ως μία μικρή εκκλησία, η οποία άρχισε να ανοικοδομείται στη σημερινή της μορφή από το 1956. Η Μαμάη κατοικούσε στον Πειραιά αλλά είχε καταγωγή από τον Άγιο Πέτρο της Κυνουρίας, περιοχή που αποτέλεσε και την ιδιαίτερη πατρίδα του Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν τον Νοέμβριο του 1973 και τότε έγιναν τα εγκαίνια του ναού.

Ο Όσιος Νείλος ο Μυροβλύτης (ο νέος), έζησε τον 16ο αιώνα και καταγόταν από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας πού είναι το τελευταίο μεγάλο ορεινό κεφαλοχώρι 5χλμ από το Μοναστήρι τής Παναγίας Μαλεβή.

Όταν το 1601, ο κατά κόσμον Νικόλαος Τερζάκης ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, μαζί με τον θείο του Μακάριο πού ήταν και δάσκαλος του, εντάχθηκαν στο Μοναστήρι τής Παναγίας τής Μαλεβής.

Εκεί ο Νείλος χειροτονήθηκε Ιεροδιάκονος και στη συνέχεια Ιερομόναχος. Κατόπιν πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτευσε στο σπήλαιο του Αγ. Πέτρου του Αθωνίτη (στο Καραβοστάσι ) επί πολλά χρόνια, και είναι άγνωστο πώς τρεφόταν αφού το σπήλαιο εκεί είναι απρόσιτο. Πέθανε ειρηνικά στις 12 Νοεμβρίου 1651, στο απλό κελλάκι που έχτισε μέσα στη σπηλιά του.

Ο τάφος του βρέθηκε στις 7 Μαΐου 1845 από έναν μοναχό ονόματι Αιχμάλωτο, πού τού είχε υποδείξει τον τόπο στον ύπνο του ο ίδιος ο Όσιος. Κατά την ανεύρεση των λειψάνων του μέσα από τον τάφο του ανάβλυζε μύρο γι’ αυτό και ονομάστηκε Μυροβλύτης.

Σε αυτόν τον ναό υπάρχει μέρος των λειψάνων του, ενώ τα υπόλοιπα έχουν μεταφερθεί στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας στο οποίο είχε ασκητεύσει για κάποιο διάστημα ο Όσιος.

Η περιοχή του Αγίου Νείλου έγινε γνωστή, όχι μόνο μέσα από τους στίχους του τραγουδιού του Μπαγιαντέρα “Αποβραδίς ξεκίνησα / μ’ έναν παλιό μου φίλο / για το Χατζηκυριάκειο / και για τον Άγιο Νείλο”, που ερμήνευσε ο Βασίλης Τσιτσάνης αλλά και του λαϊκού σμυρνέικου τραγουδιού Παποράκι “Κάθε νύχτα στ’ όνειρό μου σεργιανάω / Άγιο Νείλο, Κερατσίνι, Κοκκινιά”.

Είναι επίσης γνωστή και ως γενέτειρα του ηθοποιού Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Το πατρικό σπίτι του ηθοποιού, που στο ισόγειο στέγαζε το οικογενειακό τους καφενείο, ήταν στη πίσω πλευρά της εκκλησίας στη γωνία των οδών Ηροδότου και Αντωνίου Θεοχάρη και ήταν σχεδόν μεσοτοιχία με το ιερό της.

O Δημήτρης Παπαμιχαήλ είχε πει:

«Είμαι πολύ περήφανος για τη γειτονιά μου γιατί υπήρχε λεβεντιά, υπερηφάνεια και ο ένας βοηθούσε τον άλλο. Θυμάμαι πολύ όμορφες στιγμές: τα παιχνίδια στους χωματόδρομους, στις αλάνες, τις μανάδες μας που έβγαιναν στην εξώπορτα και μας φώναζαν να μαζευτούμε. Μιλάω για τον Πειραιά που γεννήθηκα και μεγάλωσα, έτσι όπως βγήκε από τον πόλεμο. Πήγαινα στον Άγιο Νείλο τον καφέ του παπά και εκείνος με μάθαινε ψαλμούς.

Πολλοί λίγοι γνωρίζουν πως το τραγούδι του Μπαγιαντέρα: “Από βραδύς ξεκίνησα με ένα παλιό μου φίλο για το Χατζηκυριάκειο και για τον Άγιο Νείλο…” γράφτηκε μέσα στο καφενείο του πατέρα μου.

Ο Μπαγιαντέρας ήταν φίλος του και ερχόταν συχνά με το μπαγλαμά του στο καφενείο μας και τραγουδούσε, γιατί όπως όλα τα καφενεία έτσι και το δικό μας ήταν το επίκεντρο των γεγονότων στη γειτονιά. Όλα τα θυμάμαι με νοσταλγία. Ακόμη και τώρα μετά από τόσα χρόνια, η γειτονιά μου ο Άγιος Νείλος είναι δεμένη μέσα στο μυαλό μου. Πόσες νύχτες μετά το θέατρο, κάνω ακόμη βόλτες με το αυτοκίνητο μου στην Αντ. Θεοχάρη στο πατρικό μου, εκεί που ήταν και το καφενείο του πατέρα μου…»

Ο ναός του Αγίου Νείλου του Μυροβλύτη στον Πειραιά δεν είναι μόνο ένας θρησκευτικός χώρος, αλλά και ένα μνημείο που αποτυπώνει την ιστορία και την παράδοση της περιοχής και συνεχίζει να αποτελεί μέχρι σήμερα ένα σημείο πνευματικής αναφοράς για τους πιστούς του Πειραιά και όχι μόνο.

Πληροφορίες: wikipedia – matia