Τα πατήματα της Παναγίας στον Προυσό Ευρυτανίας
Το 829 μ.Χ., περίοδος της εικονομαχίας, ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεόφιλος προστάζει να κατέβουν όλες οι βυζαντινές εικόνες και να καούν.
Ένα πλουσιόπαιδο αποφάσισε να σώσει την εικόνα της Παναγίας και τη φυγάδευσε στην Ελλάδα. Ο νέος αποκοιμήθηκε και η εικόνα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο νέος ξαναβρήκε την εικόνα σε δύσβατο σημείο της ορεινής Ευρυτανίας, όμως για κακή του τύχη το ιερό κειμήλιο «έκανε φτερά» για δεύτερη φορά.
Η αρχική του σκέψη ότι οι ντόπιοι την έκλεψαν, ξεθώριασε όμως γρήγορα εξαιτίας ενός οράματος.
Ο νέος οραματίστηκε την Παναγία να του λέει πώς διάλεξε αυτό τον τόπο για να «γίνει το Σπίτι της» και εάν ήθελε μπορούσε και ο ίδιος να μείνει κοντά Της. Μαζί με έναν υπηρέτη του έχτισαν τον Οίκο της Παναγίας, στον τόπο που η ίδια τους υπέδειξε. Το σπήλαιο όπου «κρυβόταν» η εικόνα μέχρι να τους φανερωθεί, έγινε αργότερα η Μονή Προυσού, αντλώντας το όνομά της από τη θαυματουργή εικόνα της «Παναγίας της Προυσιώτισσας», και εκείνοι έγιναν οι πρώτοι μοναχοί.
Ήταν πια, ο Διονύσιος και ο Τιμόθεος.