Το υπέροχο τραγούδι που έγραψε η Ελένη Βιτάλη για το γιο της μέσα στο μαιευτήριο

Η Ελένη Βιτάλη είναι μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες ερμηνεύτριες και τα τραγούδια της συγκινούν ξυπνώντας διάφορα συναισθήματα όταν τα ακούς. Ένα από αυτά είναι η «Κιβωτός», η οποία έχει ερμηνευτεί και από άλλους τραγουδιστές.

Το τραγούδι είναι και το πρώτο που έγραψε η ίδια για το δίσκο «Το απέναντι μπαλκόνι», το 1989. Όμως, πίσω από το «Κιβωτός» και τους στίχους του κρύβεται μία συγκινητική ιστορία, αφού η τραγουδίστρια το έγραψε για τον γιο της, Νίκο Ξύδη.

Όπως έχει αποκαλύψει η ίδια στο παρελθόν, το έγραψε μέσα στο μαιευτήριο όταν έφερε στον κόσμο τον γιο της. Μάλιστα, εκείνη τότε ήταν μόλις 20 ετών και όπως έχει πει, οι φίλοι της συνήθιζαν να λένε πως «το παιδί έκανε ένα παιδί».

Η Ελένη Βιτάλη είπε για την δημιουργία του τραγουδιού αλλά και του δίσκου στον οποίο περιέχεται το τραγούδι Κιβωτός:

“Ποτέ μου δεν είχα σκοπό να κάνω δίσκο. Με τα λίγα ακόρντα που ήξερα, έπαιρνα την κιθάρα και τη σκάλιζα, φτιάχνοντας μελωδίες και σιγομουρμουρίζοντας στιχάκια. Τα τραγούδια για «Το Απέναντι Μπαλκόνι» γράφτηκαν σε μια χρονική περίοδο περίπου 20 χρόνων.

Πρώτη γράφτηκε η «Κιβωτός». Μόλις γέννησα το γιό μου. Ήμουν 20 χρονών. Οι φίλοι μου έλεγαν το παιδί έκανε παιδί κι εγώ σκεφτόμουν: Εξάρτημα εγώ της μηχανής, έκανα κι άλλο ένα. Έτσι προέκυψε το τραγούδι. Στο μαιευτήριο Λητώ. Στα χρόνια που ακολούθησαν, γράφτηκαν κι άλλα. Με μεγάλα διαστήματα σιωπής βέβαια.

Οι φίλοι μου τα άκουγαν και μ’ έσπρωχναν να τα βγάλω σε δίσκο. Δεν ήθελα όμως. Δεν θεωρούσα ότι έκανα κάτι σπουδαίο. Να κάνω εντύπωση στον άντρα μου ήθελα. Να του τραβήξω την προσοχή. Γι’ αυτό άρχισα να γράφω τραγούδια ! Αστείο δεν είναι;

Το τελευταίο τραγούδι αυτού του κύκλου ήταν το «Ένα χειμωνιάτικο πρωί». Είχα μαλώσει με τον Βαγγέλη και είχα βγει στο δρόμο και περπατούσα μέσα στο κρύο. Ήμουν πολύ φορτισμένη.

Περπατούσα και μονολογούσα: «Ένα χειμωνιάτικο πρωί έφυγα απ’ το σπίτι σαν τρελή…». Μετά, στο στούντιο, έγραψα και την μελωδία. Πάνω σ’ έναν Γιαπωνέζο. Έτσι λέγαμε τότε τα μικρά αρμόνια. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘ 80 – γύρω στο 1987 – συνεργαζόμουν με τον ηχολήπτη Γρηγόρη Τακισιάν.Ο Γρηγόρης άκουσε κάποια από τα τραγούδια και ενθουσιάστηκε.

Μου λέει : «Θα τα πάω στον Γιάννη ( Σπάθα)». Εγώ δεν ήθελα με τίποτα. «Μα, αυτά τα τραγούδια είναι σχεδόν παιδικά» του έλεγα αλλά εκείνος ανένδοτος. Πάει τα τραγούδια στον Γιάννη Σπάθα κι εκείνος μένει έκπληκτος. Συναντιόμαστε. Προσπαθούν να με πείσουν να τα κάνω δίσκο. Η γυναίκα του Γιάννη που ήταν μαζί μας μου λέει: Μα ποια γυναίκα σήμερα τολμά να βγει να πει « θέλω να γυρίσω πίσω μα ντρέπομαι να σου το πω»; Έτσι μ’ έψησαν… Τώρα, τόσα χρόνια μετά, τα αγαπάω όλα τα τραγούδια του δίσκου σαν παιδιά μου, έστω κι αν ακούγεται κλισέ αυτό. Το μόνο που δεν με εκφράζει πια είναι το «Εγώ τραγούδαγα». Το έγραψα σε μια στιγμή πολύ άσχημη, που ήθελα να ταπεινώσω, να κακοποιήσω τον εαυτό μου. Κι όταν ο κόσμος στα μαγαζιά μου ζητάει να το πω, προσπαθώ να το αποφύγω….”

Στίχοι

Γεννήθηκα στην Κιβωτό
μαζί με τ’ άλλα ζωα
και τώρα εδώ σας τραγουδώ
δαιμόνια κι αθώα

Γεννήθηκα και μου `δωσαν
για προίκα μια μαγκούρα
να τη βαράω με δύναμη
στου νου την καμπούρα

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας
κι ο γιος μου τ’ ανταλλακτικό
θα `ναι εντάξει μια ζωή στη δούλεψή σας
είναι από άριστο υλικό

Γεννήθηκα με ένα γιατί
μες την καρδιά κρυμμένο
ποιους μάγκες εξυπερετώ
ποιοι μ’ έχουν κουρδισμένο

Με φέρανε και μου `πανε
ποτέ μιλιά μη βγάλω
πως είναι που γεννήθηκα
προνόμιο μεγάλο

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας…

Γεννήθηκα στην Κιβωτό
εννιά και δεκατρία
την ώρα που οι πλανήτες μου
βαράγαν μα…

Μαρία με τα κίτρινα
με βάση τα δεδόμενα
εδώ ο πλανήτης χάνεται
κι εσύ το παίζεις γκόμενα

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας….